U weet het waarschijnlijk niet maar sportvissers zijn de grootste bron van lood in het water. Niet alleen de grootste maar ook de onnodigste want er zijn meer dan 1000 alternatieven voor vislood.
Helaas gebruiken sportvissers deze alternatieven niet. Ook de overheid zorgt niet dat er zonder lood wordt gevist. Verzoeken om het gebruik en daarmee verlies van vislood te voorkomen, wijst de overheid af. Rijkswaterstaat Zee en Delta geeft aan dat ze wel wat beters te doen hebben. Dus gaan sportvissers nog steeds door met lood in het water gooien. Dit is lood uit een baggerboot.
(Vis)lood is een Zeer Zorgwekkende Stof (ZZS). ZZS zijn onder meer reprotoxisch en kankerverwekkend. Voor ZZS geldt daarom vanaf 2016 minimalisatieplicht; niet gebruiken door vervanging en emissies voorkomen. Als de vislijn van een sportvisser breekt, blijft het hele vislood in het water achter. Het gemiddelde gewicht van een in de Scheldes verloren vislood is 94 gram. Bij het binnenhalen trekt een sportvisser met het vislood een loodstreep op de waterbodem. Een gewicht van 77 gram laat 0,1 milligram lood per gesleepte meter achter. Een sportvisser in de Scheldes sleept het vislood zeker 1000 meter per vissessie. Bij vissen met lood blijft daardoor altijd lood in het water achter.
Als de Scheldes recht van spreken hebben willen ze zeker niet dat met lood wordt gevist. Achtergebleven vislood vergiftigt de Scheldes en het stapelt op in de voedselketen. Stichting Gezond Water heeft in Nederland eind 2023 alle raden van gemeenten verzocht het gebruik van vislood met een verbod in het visrecht voor hun wateren te voorkomen. Apeldoorn besteedde er al aandacht aan, zie video.
Meer informatie over vislood vindt u op de website, www.stichtinggezondwater.nl.
Egbert Lobée, Stichting Gezond Water, Hansweert